Al meer dan dertien jaar schrijf ik bijna maandelijks een column voor het blad dat de naam ‘Nummer 1’ draagt. Dat blad zelf bestaat al heel wat langer. Ik heb mij eigenlijk nooit afgevraagd hoe men aan die titel gekomen is. Het zal wellicht te maken hebben gehad met de grote passie bij de initiatiefnemers voor topsport. Want naast het feit dat sporten gezond is, zijn ook prestaties zeer belangrijk. Je wilt nummer één zijn, de beste. We merken zelf hoe gefascineerd we zijn als wereldprestaties worden geleverd, zoals bij de EK-voetbal en de naderende Olympische Spelen. Al is bij dit laatste sportevenement het officiële motto: meedoen is belangrijker dan winnen!
Ik schrijf deze columns in de vrije tijd, als de stropdas is verwijderd, het bovenste knoopje van het hemd is losgemaakt, de schoenen zijn uitgedaan
Altijd nummer één zijn is goed als je in een competitie zit. En in ons medialandschap geldt dat zeker voor een familiemagazine dat grotendeels moet draaien op advertentie-inkomsten. In veel meer sectoren is sprake van competitie, van marktwerking. Enige vorm van competitie kan prestaties bevorderen, kwaliteit doen toenemen. Dat geldt in de voetballerij net zo als in de schutterswereld of de cultuursector. We kennen allen toch wel een dorp waar twee harmonie-gezelschappen elkaar tot werelniveau opstuwen. dat is het positieve aan rivaliteit.
