Ik waarschuw vooraf dat deze column op het eerste gezicht een ‘vroeger was alles beter-sfeertje’ uitademt. Als inmiddels 60-plusser moet je immers opletten als je kritisch naar de huidige tijd kijkt. Weet ik het dan soms beter? Is de ‘jeugd van tegenwoordig’ dan slechter? Nee natuurlijk. Maar wat dan wel?
Nog nooit was het aantal politieke fracties zo groot, nog nooit duurde het smeden van coalities zo lang, verliezen verenigingen en vakbonden zoveel leden…….
Ik was tijdens de eerste coronagolf aangenaam verrast door de golf van solidariteit die onder de bevolking heerste. We zorgden voor elkaar, keken naar elkaar om, zo goed en zo kwaad als het kon, gegeven alle zware beperkingen. En zelfs in de eenzaamheid van ons huis voelden we ons via de media verbonden. Ik herinner me het krachtige beeld van onze Paus, geheel alleen op een verlaten St. Pietersplein in de motregen. De reacties waren eensluidend: elke kijker kon zich in het gevoel van die ene oudere man herkennen.