Een columnist kan nooit super actueel zijn. De deadline voor het inleveren van mijn tekst ligt meestal ongeveer een week vóór het moment dat de column vderschijnt. Als u dus een treffend commentaar op de verkiezingsuitslag verwacht, moet ik u teleurstellen. Behalve dat ik natuurlijk kan zeggen dat de partij van mijn keuze meer had verdiend. Want zoals waarschijnlijk de meeste kiezers, sta ik achter mijn eigen keuze, en hoop en verwacht ik dat anderen ook zo denken en stemmen. Zeker als die keuze bewust en overtuigend tot stand komt, en dus niet in een split second of op grond van een mediahype is genomen.
Ik hoop vurig dat onze nieuw gekozen bestuurders af en toe het eigen gelijk kunnen relativeren, twijfel willen toelaten en bereid zijn over hun eigen schaduw heen te stappen.
Een keuze bepalen, kiezen, is voor de ene persoon gemakkelijker dan voor de ander. We kijken meestal op naar iemand die daar daadkrachtiger is dan we zelf zijn. Het woord ‘twijfel’ of ‘twijfelaar’ heeft een negatieve bijklank. Bij politici en bestuurders dringen we aan op duidelijkheid, en als dezen enige nuances in het zwart-wit denken aanbrengen, krijgen ze het stempel ‘zwak’. De aantrekkelijkheid van de simpele opvatting wint het in de publieke opinie helaas te vaak van een mogelijk gecompliceerd compromis.
