Je kunt natuurlijk je schouders ophalen als het thema ‘Europese verkiezingen’ valt. Maar sinds ik de beelden van de Nederlandse inzending voor het Eurovisie Songfestival zag, hou ik niet meer zo van ‘schouders ophalen’. Zeker de komende maanden zal het lastig zijn om het beeld van een man met hoge blauwe schoudervullingen kwijt te raken, of om de muziek en ritme van Euro-papa te vergeten.
Dus ik voer graag campagne voor dat saaie, degelijke, niet-sexy Europa, met name voor de waarden-gemeenschap die de Unie óók is.
Een aantal jaren geleden voerde ik campagne om het Songfestival naar Maastricht te halen. Gelukkig hoefde ik niet verkleed te gaan in een outfit zoals de deelnemende artiesten die in steeds creatievere vormen dragen, om de boodschap ‘come closer’ kracht bij te zetten. Een simpel rood t-shirt voldeed, maar… de campagne mislukte. Misschien zou men meer succes hebben gehad, of zou die meer zijn opgevallen, als ik een pak met schoudervullingen had gedragen. Want het festival ging naar Rotterdam.