Je bekijkt tag

dialoog

Column

PAASHAAS ?

Minder dan 45 procent van de Nederlanders weet nog dat Pasen een christelijk feest is. Daarvan weet nog net iets meer dan driekwart dat met Pasen de verrijzenis van Jezus wordt gevierd: dat Hij is opgestaan, dat de dood niet het laatste woord heeft, dat liefde altijd overwint. Over deze onwetendheid van de meeste Nederlanders kun je natuurlijk ongerust of teleurgesteld zijn. Dat was ik overigens ook toen ik hoorde dat nog geen 60 procent van onze bevolking weet wat de holocaust was. Of mijn ongerustheid groeide naar ongeloof toen is las dat er zelfs mensen zijn die geloven dat er geen mens op de maan is geweest. Onwetendheid? Geen interesse?

Ga dus op zoek naar je eigen wortels, en verdiep je in de achtergronden van je streek, je geloof, je geschiedenis. En gebruik die verworven kennis als je interesse toont in de leefwereld van de ander.

Dat steeds minder mensen religieus zijn zal zeker een oorzaak voor de afnemende kennis over Pasen (en Kerstmis) zijn. Maar dat is geen reden je neer te leggen bij het verlies aan wat ik basiskennis voor onze samenleving noem. Onze samenleving bestaat uit mensen en groepen van allerlei herkomst. Het is inmiddels ingewikkelder geworden om daarin een weg te vinden. Maar interesse, nieuwgierigheid en kennis kan dan zeker helpen.

Lees verder

Column

LUISTEREN !

Ik heb over aandacht de laatste jaren niet te klagen. Mijn ambt van bestuurder in de gemeente, de universiteit of provincie bracht nu eenmaal met zich mee dat je uit de anonimiteit stapte. Het heet niet voor niks: het bekleden van een openbare functie. En als je dan, zoals ik, nog over een redelijk ontwikkelde ‘knievel’ of snor beschikt, is er tegelijk sprake van gezichtsherkenning.

Ooit schreef een arts dat de grootste behoefte van de mens is: het grenzeloze verlangen om gehoord te worden.

Publieke figuren krijgen niet altijd positieve of respectvolle aandacht; zeker de laatste jaren ondervinden zij ruimschoots de nadelen van het bekend zijn. Ladingen kritiek, opgestoken middelvingers, scheldpartijen, beledigingen in woord en beeld, alles schijnt geoorloofd. Social media als Twitter verlagen de drempel om anoniem mensen te beschadigen een stuk, zeker als dat groepsgewijs (‘trollenfabriek’) wordt aangestuurd.

Ook ik heb mijn portie aan beledigingen en onjuiste berichtgeving ruimschoots gehad. Toch is er óók een andere kant. En voordeel van bekend zijn is dat ik mij gehoord voel, gezien weet. Dat ik mijn mening kan vertellen en dat die wel ergens wordt opgepikt. Ooit schreef een arts dat de grootste behoefte van de mens is: het grenzeloze verlangen om gehoord te worden. We kunnen ons allemaal wel de teleurstelling of frustratie voorstellen als jouw mening niet op prijs wordt gesteld, als je de vinger opsteekt maar wordt overgeslagen, of als je letterlijk niemand hebt om tegen te praten.

Lees verder

amateurkunst
Column

DIALOOG & KUNST

Onlangs ontmoette ik Auma Obama, ja inderdaad: de (half)zus van. Zij kreeg in de grensoverschrijdende gemeente Eurode de Martin Buber-plaquette voor haar internationale bewonderingswaardige werk voor jonge mensen. Met haar Sauti Kuu Foundation stimuleert en inspireert ze kinderen om hun talenten te ontdekken en zich te ontwikkelen. Daardoor groeit hun zelfbewustzijn en dus de mogelijkheid bij te dragen aan een vitale samenleving, waar ook in de wereld.

Kunst ervaren is een gesprek beginnen. En waar mensen waarachtig met elkaar in gesprek zijn, zwijgen wapens. Dat is het echte wonder.

Lees verder