Je kunt natuurlijk je schouders ophalen als het thema ‘Europese verkiezingen’ valt. Maar sinds ik de beelden van de Nederlandse inzending voor het Eurovisie Songfestival zag, hou ik niet meer zo van ‘schouders ophalen’. Zeker de komende maanden zal het lastig zijn om het beeld van een man met hoge blauwe schoudervullingen kwijt te raken, of om de muziek en ritme van Euro-papa te vergeten.
Dus ik voer graag campagne voor dat saaie, degelijke, niet-sexy Europa, met name voor de waarden-gemeenschap die de Unie óók is.
Een aantal jaren geleden voerde ik campagne om het Songfestival naar Maastricht te halen. Gelukkig hoefde ik niet verkleed te gaan in een outfit zoals de deelnemende artiesten die in steeds creatievere vormen dragen, om de boodschap ‘come closer’ kracht bij te zetten. Een simpel rood t-shirt voldeed, maar… de campagne mislukte. Misschien zou men meer succes hebben gehad, of zou die meer zijn opgevallen, als ik een pak met schoudervullingen had gedragen. Want het festival ging naar Rotterdam.
De politieke ophef rond het Eurovisie Songfestival, de vaak extravagante en zeer creatieve vormgeving van de show, inclusief het bijbehorend gedrag van de artiesten, werkte echter wel om aandacht te trekken bij het miljoenenpubliek. Aandacht helpt blijkbaar in de bewustwording dat we samen op één continent leven, hoe verscheiden landen en culturen ook zijn. Juist de verscheidenheid verbindt. Net zoals spannende Europese Kampioenschappen in diverse sporten verbindingen tot stand brengen, over rivaliteiten heen. Dat zal het EK-voetbal opnieuw bewijzen. Europa leeft!
Maar ik voer óók graag campagne voor een minder populair Europa: het bestuurlijke en politieke verband dat we Europese Unie noemen. De politieke samenwerking was eerst economisch gedreven, maar bij het Verdrag van Maastricht in 1992 werd die economische gemeenschap een Unie waar ook gezamenlijk waarden als democratie, mensenrechten, sociale rechten, en culturele verscheidenheid werden vastgelegd. Voor velen is Europa, is Brussel, is Straatsburg, echte een ver-van-je-bed-show. Het is saai, bureaucratisch, niet sexy. Dat Europa leeft minder!
Voor ons Limburgers zijn grenzen steeds nabij. En juist hier beseffen we dat samenwerking over landsgrenzen heen noodzakelijk is om problemen op te lossen. Juist hier beseffen we dat muren, drempels en slagbomen ons meer kwaad dan goed doen. Juist hier beseffen we dat ‘Nederland first’ en ‘minder Europa’, onze kansen, mogelijkheden en ambities in deze grensprovincie in gevaar brengen. Juist in de grensstreek wordt Eiropa dagelijks geleefd!
Dus ik voer graag campagne voor dat saaie, degelijke, niet-sexy Europa, met name voor de waarden-gemeenschap die de Unie óók is. Ik hoop dat velen die belangstelling delen, en ook gebruik zullen maken van hun kiesrecht. En ik hoop dat we geen extravagante toestanden nodig hebben om ieders interesse te wekken. Maar als dat helpt, wil ik best in onze ‘vastelaovendskis’ op zoek gaan naar een opvallende outfit, desnoods met schoudervullingen.
