Het schrijven van deze columns gebeurt meestal een tiental dagen voordat die in druk verschijnt. En dan is het altijd een risico om actuele zaken te behandelen, want de ontwikkelingen kunnen de teksten inhalen. Zo weet ik nu nog niet of de plannen voor een nieuw kabinet al door de Tweede Kamer zijn aanvaard. En of de opdracht om noodopvang voor honderden asielzoekers te realiseren in Venray en Enschede ten uitvoer kon worden gebracht. Of de protesten van Mercedes (hoger beroep) tegen de winst van Max Verstappen zijn afgewezen, zodat ‘onze’ Max in de beide Limburgen kan worden gehuldigd.
WE PROBEREN DE TOEKOMST IN DE HAND TE KRIJGEN, MAAR IN WERKELIJKHEID VERLOOPT DIE TOEKOMST ALTIJD ANDERS DAN GEPLAND
Ik weet het nu nog niet, want vooruit kijken, voorspellen, is lastig. We zijn de meeste tijd van ons leven bezig om onze toekomst in te vullen. We gaan naar school om kennis op te doen voor wellicht een later beroep. We sparen op de bank om een appeltje voor de dorst te hebben. We sporten en eten gezond teneinde langer in goede conditie te kunnen leven. We leggen afspraken, events, vakanties en verjaardagen vast in onze agenda’s. Kortom: we bereiden ons op onze toekomst voor, we proberen de toekomst in de hand te krijgen, maar in werkelijkheid verloopt die toekomst altijd anders dan gepland.
Zo voorspelden we een jaar geleden dat de vieringen van Kerstmis in 2020 voor het laatst zo beperkt zouden zijn. Dit jaar zouden we weer als vanouds uitbundig uitpakken met aan de ene kant de grote kerstmarkten, -shows en -borrels, en aan de andere kant de feestelijke kerkelijke vieringen en concerten. En zie nu eens hoe anders het gelopen is. Bij het voorspellen zit vaak een element van hoop. Onze verwachting van de toekomst is meestal hoopvol en bevat perspectief. We zijn in de meeste gevallen optimistisch, we geloven in de zon die na de regen komt.
En dat is maar goed ook. Want als we altijd maar de donkere kanten van onze toekomst zien, worden we bange mensen. We gaan ons verdedigend opstellen, wat we hebben beschermen. En pessimisme en depressie liggen dan op de loer. En dat terwijl we juist nu alle kracht, en iedereen, nodig hebben om de toekomst gestalte te geven. Werken aan een betere gezondheid, werken aan een beter klimaat, werken aan betere omstandigheden voor mensen, werken aan verdieping en verrijking van ons bestaan, kortom: werken aan een betere wereld.
We hebben behoefte aan positief ingestelde mensen, aan mensen met geloof in de nieuwe toekomst. Kerstmis is het feest waarin die nieuwe toekomst een gezicht gekregen heeft, zo geloven de christenen. Maar dat gevoel van een nieuwe toekomst, het zien van een beginnend beloftevol leven, kan alle mensen van alle religies en volkeren enthousiast maken. En dus hoeft de Kerst niet uiterlijk uitbundig gevierd te worden om onze behoefte aan een betere toekomst uitbundig te ervaren. Ook in donkere tijden, in crisissituaties en bij grote maatschappelijke problemen, weet ik één ding zeker: het wordt ook in 2021 weer Kerstmis. U allen wens ik een Zalige Kerst toe!
Theo Bovens
(verschenen 23-12-2021 in Magazine Nr 1)
