En weer worden we geraakt door het coronavirus en weer merken we de gevolgen van de maatregelen die de verspreiding van dat virus moeten beteugelen. Na een paar maanden van ontspanning en groeiend geloof in het einde van de pandemie, lopen de besmettingen helaas op. En besmettingen ontstaan door contact van mensen onderling. Dus is het niet onlogisch dat opnieuw maatregelen worden genomen die die contacten verminderen of reguleren. Maar ik baal er dit keer meer dan voorheen van.
MIJN WAARDERING VOOR ONDERNEMERS, VERENIGINGSBESTUURDERS, MAAR OOK HANDHAVERS, LEERKRACHTEN EN ZORGMEDEWERKERS IS ENORM
Het mooie van mijn bestuurlijk werk is zonder meer het contact met mensen. Ontmoetingen met burgers in hun leefomgeving, kennis nemen van hun zorgen en passies, genieten van hun prestaties, luisteren naar hun kritiek en eerlijke feedback. Die ontmoetingen verrijken mij, en geven inspiratie en tips bij het oplossen van lastige vraagstukken. De kracht van de samenleving is de kracht van de burgers. Wij zorgen samen voor de kwaliteit van elkaars bestaan. En elke mens draagt daaraan bij, door deel te nemen, of door er gewoonweg te zijn.
Vanaf de start van de pandemie heb ik op velerlei manieren geprobeerd het contact met “mijn” burgers te onderhouden. Ik begon met het schrijven van een dagelijkse column, die ook als podcast verscheen. Het werden er liefst 75*. In elke column kon ik mijn waardering voor de inzet van burgers kwijt, of kon ik uiting geven aan verdriet, pijn en teleurstelling. Daarnaast bezocht ik (voor zover toegestaan) bedrijven, (ex-)patiënten, families, verenigingen en instellingen, zowel fysiek als digitaal. Ik probeerde nabij te zijn, ondanks de gedwongen afstand. De boodschap was vaak: hou vol, “haw pin”, heb “aandacht voor elkaar”, en iedereen kan helpen de gevolgen van de coronacrisis te verlichten, “Limburg Verlicht”.
Vandaag sta ik opnieuw voor de moeilijke taak om, nu als burgemeester van Enschede, dichtbij “mijn” burgers te staan, maar tegelijk afstand te houden om noodzakelijke maatregelen te handhaven. Mijn waardering voor ondernemers, verenigingsbestuurders, maar ook handhavers, leerkrachten en zorgmedewerkers is enorm. Verreweg de meeste burgers dragen bij aan het verminderen van besmettingen door zich aan basisregels en maatregelen te houden, ook als dat veel moeite en geld kost.
En weer is mijn boodschap: iedereen kan helpen. De boodschap ‘volhouden’ is nog steeds actueel, maar niet meer voldoende. Daar hoort minstens perspectief bij; een vertrouwen dat we er samen bovenop kunnen komen. Dat maatregelen helpen. Maar daar hoort ook bij dat we elkaar nabij zijn, omzien naar elkaar, contacten onderhouden. Ik zal dat ook als bestuurder doen, soms digitaal, maar hopelijk veelal persoonlijk op 1,5 meter afstand. Want het zal nog wel even duren voordat ik weer als vroeger uitbundig handen schud, of driemaal op wangen kus. En wat dit laatste betreft: menigeen geeft naar mij aan dat niet te missen; over eerlijke feedback gesproken!
Theo Bovens
*) De podcasts zijn via spotify en apple-podcasts te beluisteren onder de titel ‘Dichtbij’; de columns zijn te vinden op de website van de Provincie Limburg, via pagina ‘archief oud-gouverneur’
(25-11-2021 verschenen in familiemagazine Nummer 1)