Browsing Category

Column

Column

BRUGGENBOUWERS GEZOCHT!

Ongetwijfeld heeft u ook wel van die momenten dat u de wereld om u heen wat minder begrijpt. Terwijl een record aantal medeburgers moeite heeft de verwarmingskosten te dragen, gaat een record bedrag aan vuurwerk in de jaarwisseling de lucht in. Terwijl het aantal mensen dat gebruik moet maken van de voedselbank nog nooit zo hoog was, is dat ook het geval bij het aantal miljonairs. Terwijl de roep om verbinding en eenheid in de politiek nog nooit zo massaal was, tellen we steeds meer politieke partijtjes en stromingen.

… we in het openbaar zo weinig respect uitstralen … zelfs in de bestuurlijke vergaderzalen?

En kunt u vatten dat er op acht uur rijden van Venlo een heuse oorlog woedt? Dat we in eigen land zo moeilijk met tegenstellingen en conflicten om kunnen gaan dat opstootjes en rellen dagelijks werk lijken? En dat we in het openbaar zo weinig respect naar elkaar uitstralen, te zien in beledigingen, scheldpartijen en discriminatie in (social) media en zelfs in de bestuurlijke vergaderzalen?

Lees verder

22 december 2022
Column

LUISTEREN !

Ik heb over aandacht de laatste jaren niet te klagen. Mijn ambt van bestuurder in de gemeente, de universiteit of provincie bracht nu eenmaal met zich mee dat je uit de anonimiteit stapte. Het heet niet voor niks: het bekleden van een openbare functie. En als je dan, zoals ik, nog over een redelijk ontwikkelde ‘knievel’ of snor beschikt, is er tegelijk sprake van gezichtsherkenning.

Ooit schreef een arts dat de grootste behoefte van de mens is: het grenzeloze verlangen om gehoord te worden.

Publieke figuren krijgen niet altijd positieve of respectvolle aandacht; zeker de laatste jaren ondervinden zij ruimschoots de nadelen van het bekend zijn. Ladingen kritiek, opgestoken middelvingers, scheldpartijen, beledigingen in woord en beeld, alles schijnt geoorloofd. Social media als Twitter verlagen de drempel om anoniem mensen te beschadigen een stuk, zeker als dat groepsgewijs (‘trollenfabriek’) wordt aangestuurd.

Ook ik heb mijn portie aan beledigingen en onjuiste berichtgeving ruimschoots gehad. Toch is er óók een andere kant. En voordeel van bekend zijn is dat ik mij gehoord voel, gezien weet. Dat ik mijn mening kan vertellen en dat die wel ergens wordt opgepikt. Ooit schreef een arts dat de grootste behoefte van de mens is: het grenzeloze verlangen om gehoord te worden. We kunnen ons allemaal wel de teleurstelling of frustratie voorstellen als jouw mening niet op prijs wordt gesteld, als je de vinger opsteekt maar wordt overgeslagen, of als je letterlijk niemand hebt om tegen te praten.

Lees verder

23 november 2022
Column

RESPECT

Vaak tipte ik in mijn novembercolumns de kerkelijke vieringen van Allerheiligen en Allerzielen aan, waarbij we met respect denken aan de goede mensen die voor en vóór ons leefden. Op de een of andere manier heeft de westelijke feestcultuur er de laatste jaren steeds nadrukkelijker een heidens griezelfestijn aan vast geplakt: Halloween. Van respect voor de doden naar angst voor de doden; geen plek meer voor eerbied of waardering voor geleverde prestaties van overledenen.

Een samenleving met betere omgangsvormen zal dus eerst zichtbaar moeten worden in hoe we met mensen omgaan die het minder getroffen hebben. Daar kan iedereen aan meedoen

Misschien is dat wel symbolisch voor het verlies van respect in het algemeen. Wie respecteren we vandaag de dag nog? Wie verdient er respect, en wie heeft aan waardering ingeboet? Ik trap een open deur in als ik constateer dat politici en bestuurders (zoals ik dus) inmiddels onderaan de ladder van gerespecteerde medeburgers zijn aanbeland. En velen zullen daaraan toevoegen dat zij/wij het daar zelf naar gemaakt hebben. Dat is mij te generalistisch. Ik deel die mening daarom niet, maar respecteer hem wel.

Lees verder

26 oktober 2022
Column

VOLGERS

U heeft ze ongetwijfeld ook gezien: de lange rijen van Britten die afscheid kwamen nemen van hun geliefde Koningin Elisabeth. Mensen van alle rangen en standen, uit alle delen van het Verenigd Koninkrijk én daarbuiten, van alle geloven, politieke stromingen en bevolkingsgroepen. Ze deelden het verdriet, dat gebaseerd is op de genegenheid die ze voor de vorstin voelden. Elisabeth mag dan wel geen formele machtspositie bekleed hebben, ze had wel degelijk invloed; ze was een inspiratiebron, en velen zullen haar roemen als een grote leider. In populaire termen: ze had vele volgers.

’Is het af en toe niet beter om eens iets van iemand te accepteren, bijvoorbeeld omdat die voor iets heeft doorgeleerd, meer ervaring heeft, wijsheid bezit?

Het nadenken over leiderschap is een beetje een modeverschijnsel. We discussiëren er graag over. We hebben er ook allemaal verstand van. Nederland is niet voor niets gezegend met meer dan 17 miljoen bondscoaches (of virologen), en we hebben allemaal een mening over het leiderschap van ministers, CEO’s van grote bedrijven, tot en met de afdelingschef op ons werk. En in verreweg de meeste gevallen is die mening negatief: de baas bakt er niks van! Wat er fout gaat in onze samenleving, in de vereniging of op ons werk, ligt altijd aan de leiding, of het gebrek aan leiderschapskwaliteiten, de verkeerde leiderschapsstijl.

Lees verder

28 september 2022
meer ziel dan identiteit
Column

OPEN

Recent werd ik gevraagd na te denken over wat het ‘gewissene etwas’ is dat ervoor zorgt dat ik mij thuis voel in mijn eigen stad, mijn regio*. Mensen die mij wat langer kennen weten dat ik kritisch ben op het gebruik van de term ‘identiteit’. Ik voel mij zeker Limburger, maar ik heb moeite, zelfs weinig zin om dat gevoel helder te definiëren. Laat staan om zo’n definitie te gebruiken als middel om een grens te bepalen tussen mensen die dan zogenaamd Limburger zouden zijn, en zij die dat niet zijn. In mijn opvatting is er geen definitie van dè Limburger, in de zin dat je objectief kunt bepalen dat sommigen het wel zijn en anderen niet.

Het in veel opzichten versplinterde Nederland van vandaag hoeft voor mij niet zozeer de figuurlijke hokjes af te breken, als we maar bereid zijn ze te openen en niet heilig te verklaren.

Maar je kunt je wel Limburger voelen, je thuis voelen, de gebruiken, taal, het landschap en de mensen waarderen. De meeste mensen blijken behoefte te hebben om ergens bij te horen, zich ergens geborgen te voelen. Soms betekent dit dat zij dit vertalen in het buiten de deur houden van anderen. Daar schuilt het gevaar in dat je het andere, het vreemde, minder hoog waardeert dan het eigene, het vertrouwde.

Lees verder

31 augustus 2022
amateurkunst
Column

DIALOOG & KUNST

Onlangs ontmoette ik Auma Obama, ja inderdaad: de (half)zus van. Zij kreeg in de grensoverschrijdende gemeente Eurode de Martin Buber-plaquette voor haar internationale bewonderingswaardige werk voor jonge mensen. Met haar Sauti Kuu Foundation stimuleert en inspireert ze kinderen om hun talenten te ontdekken en zich te ontwikkelen. Daardoor groeit hun zelfbewustzijn en dus de mogelijkheid bij te dragen aan een vitale samenleving, waar ook in de wereld.

Kunst ervaren is een gesprek beginnen. En waar mensen waarachtig met elkaar in gesprek zijn, zwijgen wapens. Dat is het echte wonder.

Lees verder

7 juli 2022
Column

IK

Ik waarschuw vooraf dat deze column op het eerste gezicht een ‘vroeger was alles beter-sfeertje’ uitademt. Als inmiddels 60-plusser moet je immers opletten als je kritisch naar de huidige tijd kijkt. Weet ik het dan soms beter? Is de ‘jeugd van tegenwoordig’ dan slechter? Nee natuurlijk. Maar wat dan wel?

Nog nooit was het aantal politieke fracties zo groot, nog nooit duurde het smeden van coalities zo lang, verliezen verenigingen en vakbonden zoveel leden…….

Ik was tijdens de eerste coronagolf aangenaam verrast door de golf van solidariteit die onder de bevolking heerste. We zorgden voor elkaar, keken naar elkaar om, zo goed en zo kwaad als het kon, gegeven alle zware beperkingen. En zelfs in de eenzaamheid van ons huis voelden we ons via de media verbonden. Ik herinner me het krachtige beeld van onze Paus, geheel alleen op een verlaten St. Pietersplein in de motregen. De reacties waren eensluidend: elke kijker kon zich in het gevoel van die ene oudere man herkennen.

Lees verder

2 juni 2022
Column

LIMBURG DEUGT !

Het voorjaar is in volle gang. Als we naar buiten kijken trakteert de natuur ons op een rijkdom aan kleuren. Vele tinten groen worden gecombineerd met alle kleuren die bloemen kunnen laten zien. Het is de combinatie van al die kleurnuances die de kwaliteit van het totaalbeeld bepaalt. Elke individuele kleur telt mee, draagt bij. Zoals ook elk instrument in een orkest, of stem in een koor bijdraagt aan de totaalklank van een muziekstuk. En zoals ook elke mens bijdraagt aan de kwaliteit van een gehele samenleving.

Het is immers o zo gemakkelijk om de nuance (…) die ene mens als representatief voor het geheel te beschouwen.

Het is daarom een kunst, of beter: een uitdaging, om zowel je aandacht aan die nuance te schenken als het beeld op het totaal niet te verliezen. Het is immers o zo gemakkelijk om de nuance, dat ene instrument, die ene kleur, die ene mens als representatief voor het geheel te beschouwen. Tegelijk is het o zo gevaarlijk een oordeel te vellen over een concert, een landschap of een samenleving op basis van de bijdrage van één individueel instrument, gebouw of persoon.

Lees verder

4 mei 2022
Column

OORDELEN ?

We naderen weer de Goede Week, de zeven dagen tussen Palmpasen en Pasen. Voor de christenen een week waar door onze kerken veel stof tot nadenken wordt aangeboden. Het is een week waar plek is voor feest, rouw, bewondering, inkeer en hoop. In de Latijnse, maar ook in de Orthodoxe landen wordt de week de ‘Semana Santa’ genoemd, de Heilige Week. Wie kent niet de grote processies in Spanje of de Paas-rituelen in Kreta?

We leven in een samenleving waar plaatjes belangrijker zijn dan teksten, waar gevoelens en emoties meer tellen dan feiten en wetenschap

Lees verder

5 april 2022
Column

SPIEGELEN

Deze column wordt anders dan ik mij had voorgenomen. Alles wat ik schrijf kent nu zijn betrekkelijkheid. Ik schrijf de tekst namelijk terwijl zojuist op het nieuws de invasie van Rusland in de Oekraïne wordt aangekondigd. En u leest de tekst als over die gevechten veel meer bekend is. Betrekkelijkheid van het leven is ook de thematiek van carnaval, dat grote lentefeest. U leest de tekst als de eerste na-corona vastelaovend voorbij is. Hoe dat alles verloopt is voor mij als columnist nog niet bekend.

Het hoort bij de job dat velen kritiek op mijn functioneren uiten, mij vaak ongezouten de waarheid zeggen

Lees verder

2 maart 2022